Tajemnicze Jeziorko Daisy

Niewielkie oczko wodne, jakim jest Jeziorko Daisy, to miejsce bardzo ciche i urokliwe. Położone w lesie, na terenie Lubiechowskiego Zespołu Krajobrazowego (Książański Park Krajobrazowy), należy do jednych z najcenniejszych rezerwatów przyrody nieożywionej na Przedgórzu Sudeckim. W roku 1998 wyodrębniono w tej części KPK rezerwat przyrody Jeziorko Daisy w którym celem ochrony jest "kopalna fauna górnego dewonu odsłonięta w nieczynnym kamieniołomie wapienia wraz z otaczającym go drzewostanem tworzącym zespół żyznej buczyny sudeckiej" jak czytamy na stronie DZPK. Niedaleko rezerwatu, jakieś 3 kilometry spacerkiem, w lesie ukryta jest "Jaskinia Daisy" - sztolnie XVIII wiecznych kopalni srebra i ołowiu.

Jeziorko, zwane również Zielonym (ze względu na wodę o zielonkawym zabarwieniu), powstało w XIX w. i jest efektem eksploatacji wapieni rafowych położonych na stokach Góry Witosz (456 m.npm.) na Pogórzu Wałbrzyskim. Wydobywano je do 1870 roku, potem wyrobisko wypełniało się wodą. Jeziorko jest nieduże, jego powierzchnia wynosi 0,66 ha i ma kształt zbliżony do elipsy, głębokość jeziora to 23 m.

Jeziorko Daisy - historia

Przed tym jak Księżna Daisy postanowiła zbudować romantyczne miejsce, działał tu kamieniołom dewońskich wapieni należący do rodziny Hochbergów. Wydobyty surowiec był wypalany w dwóch piecach szybowych zwanych wapiennikami. W ten sposób pozyskiwano wapno palone - cenny materiał budowlany. Oba piece zachowały się do dzisiaj. Jeden Księżna Daisy zaadoptowała na domek myśliwski. Warto zwrócić uwagę na to, że piece położone są blisko skarp i łatwo można dostać się na górę. Położenie wapienników nie jest przypadkowe. Surowy materiał wrzucano do pieca właśnie od góry po kładce. Po wypaleniu wydobywano gotowe wapno u dołu pieca. Kamieniołom działał do połowy XIX wieku, kiedy złoże wapieni się wyczerpało.

Miejsce dawnego kamieniołomu do dnia dzisiejszego stanowi obiekt zainteresowania geologów, gdyż ściany zalanego wyrobiska kryją tajemnicze skamieniałości korali, liliowców i ramienionogów. Jako jeden z pierwszych badał je polski przyrodnik Władysław Dybowski w roku 1873.

Nazwa Jeziorka pochodzi od księżnej Daisy Hochberg von Pless, ostatniej właścicielki Książa. Jeziorko, obok Palmiarni Lubiechowskiej, było ulubionym miejscem wypoczynku księżnej. Upodobała sobie ten zielony zakątek do tego stopnia, że stworzyła widokową basztę z izbą myśliwską na bazie jednego z wapienników przy Jeziorku Daisy. Ruiny tej budowli nadają miejscu charakter niezwykłej tajemniczości i nie można ich pominąć w trakcie spaceru wokół jeziorka. Należy również dokładnie przyjrzeć się skarpom i poszukać na nich skamieniałości korali i liliowców, a po trudach wędrówki zorganizować ognisko. Nad brzegiem jeziora jest zagospodarowane miejsce wypoczynku.

Jak dojść nad Jeziorko Daisy?

Jeziorko Daisy leży na szlaku zielonym (zamków piastowskich) i żółto – niebiesko – żółtym (szlak Ułanów Legii Nadwiślańskiej). Można do niego dotrzeć z Pogorzały szlakiem zielonym, a z Witoszowa Górnego szlakiem żółto – niebiesko – żółtym. Łatwa droga prowadzi tam z Mokrzeszowa Górnego.

Z Wałbrzycha najłatwiej nad Jeziorko Daisy dojść z parkingu palmiarni szlakiem zielonym lub niebieskim. Z tego miejsca do celu jest około 5 kilometrów.

Na mapie zaznaczyliśmy szlaki prowadzące nad Jeziorko Daisy.

Wycieczkę można połączyć ze zwiedzaniem innych ciekawych miejsc na terenie Książańskiego Parku Krajobrazowego, np.: Zamku Książ (w długi weekend majowy odbywa się tutaj corocznie Festiwal Kwiatów i Sztuki), Palmiarni w Lubiechowie lub ruin zamku zwanego Starym Książem nad wąwozem Pełcznicy.